Τόπος ανταγωνισμού υπήρξε η Καστοριά και κατά τα χρόνια των Παλαιολόγων. Κατά την εμφύλια διαμάχη μεταξύ του Ανδρονίκου Β (1282-1328 μ.Χ.) και Ανδρονίκου Γ, ο οποίος την κατέλαβε ύστερα από προτροπή του τότε ακόμη Μεγάλου Δομέστικου καικατόπιν αυτοκράτορα Ι. Καντακουζηνού (1328μ.χ). Δύο χρόνια μετά (1330 μ.χ) ο Κομνηνός Συργιάννης, στρατηγός του Ανδρονικου Γ, αποστάτησε από τον αυτοκράτορα και με τη βοήθεια του τσάρου της Σερβίας κατέλαβε την Καστοριά.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΚΕΙΜΕΝΑ:

Το 1328 ο Ανδρόνικος Γ εκστράτευσε εναντίον των Σέρβων και ανακατέλαβε κάστρα της Μακεδονίας, τα οποία είχαν καταλάβει σε προηγούμενες επιδρομές τους.

Ευρισκόμενος στη Θεσσαλονίκη στράφηκε προς την Έδεσσα και την επόμενη ήρθε στην Καστοριά: «και εισεδέξατο αυτού ο ταύτης επιτροπεύων Αγγελος χαίρων και παρέδωκε την πόλιν εις τον Ανδρόνικον» Ι. Καντακουζηνός ι, 54 και Εφραίμ στ. 1566.

Ο στρατηγός Συργιάννης βλέποντας ότι ο Καντακουζηνός είχε μεγαλύτερη επιρροή στο νέο βασιλιά «αυτομόλησε μετά των λοιπών εις τον κράλην της Σερβίας... προσεφέρετο και στρατιάν οσης εδεέτο...και άλλα τε μάλιστα πολίσματα προσεποιήσατο και Καστορία πόλιν μεγάλην κατά την Βοτιαίαν ωκισμένην». Ι Καντακουζηνός 2, 24. Δες: Τσαμίση Π., Η Καστοριά και τα μνημεία της, Αθήναι 1949. σελ.26.